Русская старина
(сайт сказок)
Мороз, Солнце и Ветер
Ишоў раз сабе адзін чалавек и судосіў на дарозі Со'ўнычко, Мароз і Вецер. Ото-ж-то спатка'ушисе з імі, сказаў вуон ім «пахвалёны». – «Каму' вўон адда'ў пахвалёны?» Со'ўнычко сабе кажа – што мне, коб я не пякло; а Мароз себе кажэ, што мне, а не табе, бо вуон цябе' не так боіце, як мяне. «Ото-ж-бо лжэце! Непра'ўда! – ка'жэ нарэсці Вецер: – Той чалавек аддаў похвалёны не вам, а мне».
Пачали' між сабою аж спераціся, сварыціся й оно'што за чубы не пабраліся…
«Ну, калі ж так, то спыта'ймося яго, каму' вуон адда'ў пахвалёны – мне чі вам?» Даганілі таго чалавека, спыталі; аж вуон сказаў: «Ветреві». – «А што, бач, не каза'ў я – што мне!» – «Пастуо'й же ты! Я цябе' ра'кару спяку! – кажа Сло'нцэ. – Покеміш ты мяне». Ажно Вецер кажа: «Не буось, не спячэ; я буду веяці і охоладжаць яго». – «Так я ж цябе, гіцлю, заморожу!» – кажа Мароз. «Не лякайсе, небо'же, тогды я не буду веяці, і вуон табе нічого не зро'біт, без ветру не замаро'зіт».
Объявления
